Αναζήτηση

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ : ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΥΓΑ ΜΥΓΙΑΖΕΤΑΙ

  • Ø Έλαβα μια κοινή επιστολή του προέδρου του εργατικού κέντρου Χανίων και του προέδρου του συλλόγου δασκάλων Χανίων η οποία – υποτίθεται – απαντά στο σχόλιο με τίτλο «Οι πρόεδροι “φορέων” που είναι και εκπρόσωποι κομμάτων» και στο οποίο, υπενθυμίζω ότι καυτηρίαζα τους πάσης φύσεως προέδρους συλλόγων κλπ φορέων που προεκλογικά φόρεσαν το σακάκι του εκπροσώπου-στελέχους κάποιου κόμματος (πρωτίστως του ΠΑΣΟΚ) και εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα και όχι μόνο.
  • Ø Βέβαια στο σχόλιο δεν αναφερόμουν ονομαστικά στους κ.κ. Μανούσο Λιονάκη και Νεκτάριο Πετράκη, οι οποίοι στην επιστολή τους καταφέρονται εναντίον μου με χαρακτηρισμούς που θα μου επέτρεπαν να μην την δημοσιεύσω. Όμως έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον ο τρόπος αλλά και οι απόψεις που εκφράζουν. Απολαύστες τις.
  • Ø «Κύριε Σαραντίδη. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει ο προβληματισμός που καταθέτετε στο άρθρο σας με τίτλο «Πρόεδροι "φορέων" που είναι εκπρόσωποι κομμάτων» της 25/9/09, μόνο που εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος την έκδηλη εμπάθειά σας τόσο στο συνδικαλισμό και την πολιτική όσο και στα πρόσωπα στα οποία αναφέρεστε. Εκφράσεις που χρησιμοποιείτε όπως : «ξεφτιλίζουν το θεσμό τον οποίο υποτίθεται πως υπηρετούν» ή «επιστράτευση απαξιωμένων προέδρων», «με ποιο θράσος μας δουλεύουν όλοι αυτοί» κ.α. επαληθεύουν τα παραπάνω. Όποιος δεν ασχολείται με την πολιτική κ. Σαραντίδη, δεν είναι ένας φιλήσυχος πολίτης αλλά ένας άχρηστος και επιζήμιος πολίτης, σύμφωνα με τα λεγόμενα των προγόνων μας. Όσα συμβαίνουν στην καθημερινότητα των πολιτών αυτού του τόπου-και φυσικά των-εργαζομένων που εμείς εκπροσωπούμε-,είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών που συχνά δυστυχώς εξυπηρετούν όχι τα λαϊκά και εργατικά συμφέροντα, αλλά των ολίγων. Μόνο με αγώνα για την αλλαγή αυτών των πολιτικών μπορεί ο εργαζόμενος και ο κάθε πολίτης να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο. Εμείς είμαστε πολίτες ενεργοί και η πολιτική μας δράση δεν αντιστρατεύεται το συνδικαλιστικό μας ρόλο. Ο συνδικαλισμός, είναι η πολιτική απάντηση και πρακτική των εργαζομένων για την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων. Φαίνεται πως εσκεμμένα ξεχνάτε ή απλά αγνοείτε τα στοιχειώδη και δυστυχώς εκτίθεστε ανεπανόρθωτα στα μάτια των αναγνωστών σας ως αδαής ή ακόμα χειρότερα με επιλεκτική γνώση και μνήμη. Αγνοείτε για παράδειγμα, ότι ο συνδικαλισμός ως πολιτική έκφραση, αποτελεί βασικό κομμάτι του Δημοκρατικού πολιτεύματος και κανείς νόμος δεν απαγορεύει στους συνδικαλιστές να οργανώνονται σε κόμματα ή και να εκλέγονται. Ξεχνάτε ακόμη ότι έχουμε αναλάβει τις θέσεις προέδρων με απόλυτα δημοκρατικό τρόπο, με εκλογές δηλαδή, με πλειοψηφίες κάθε 3 ή 2 χρόνια ανάλογα με τον φορέα και μάλιστα με μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων σ’ αυτές που αγγίζει το 100%. Αγνοείτε βασικά ιστορικά δεδομένα όπως για παράδειγμα ότι οι μεγαλύτερες απεργίες των εργαζομένων έγιναν με επικεφαλής στα συνδικάτα «πασόκους» (δική σας έκφραση και αυτή) και μάλιστα με κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν διαβάσαμε όμως ποτέ στα άρθρα σας κάτι που να κατακρίνει τη στάση συναδέλφων σας που απαξιώνουν τους αγώνες των εργαζομένων συστηματικά ανάλογα βέβαια με το ποιος κυβερνάει. Οι συνάδελφοί μας κ. Σαραντίδη μας στηρίζουν γιατί αναγνωρίζουν ότι κρατούμε στάση που είναι πάντα ξεκάθαρη και όχι υποκριτική. Σχετικά με όσα λέτε για «το μέγεθος του πανικού που μας έχει καταλάβει», μάλλον κ. Σαραντίδη ζωγραφίζετε την προσωπική σας αγωνία για το διακύβευμα αυτών των εκλογών και όχι φυσικά την αντικειμενική ενημέρωση (που θα έπρεπε να επιδιώκατε) των αναγνωστών σας. Ίσως κ. Σαραντίδη να θέλατε ένα συνδικαλιστικό κίνημα αποστειρωμένο, ένα συνδικαλιστικό κίνημα από γιάπηδες τεχνοκράτες, μέσα από άχρωμους-άοσμους και απολίτικους προσανατολισμούς, οι οποίοι να καθοδηγούν (!!!) το κίνημα των εργαζομένων στη χώρα μας, κατά πως θέλει δηλαδή η εκάστοτε εξουσία. Δυστυχώς για εσάς και τους ομοίως σκεπτόμενους μαζί σας, δεν ανήκουμε σε αυτούς. Να είστε σίγουρος κ. Σαραντίδη ότι θα μας ξανασυναντήσετε πρωτοπόρους στους αγώνες των εργαζομένων όποτε και αν χρειαστεί. Ελπίζουμε να σας βρούμε συμπαραστάτη μας.»
  • Ø Αγαπητέ Μανούσο και φίλτατε Νεκτάριε. Δεν θα σταθώ σε χαρακτηρισμούς πως είμαι «αδαής» ή ότι έχω «επιλεκτική γνώση και μνήμη» γιατί προφανώς τους σκεφτήκατε το πρωί ενώ κοιταζόσαστε στον καθρέπτη. Όπως επίσης δεν θα σταθώ στο πόσοι εργαζόμενοι ή δάσκαλοι συμμετέχουν στις «δημοκρατικές» διαδικασίες εκλογής σας. Εάν θέλετε δημοσιοποιείστε το πόσοι συμμετέχουν και ψηφίζουν εσάς στο σύνολο εκείνων που εκπροσωπείτε. Όμως εν τάχει ιδού ορισμένες παρατηρήσεις.
  • Ø Αποτελεί ντροπή το να απομονώνετε 2-3 φράσεις από το κείμενό μου, κατά πως σας βολεύει και να μην τις βάζετε ολόκληρες.
  • Ø Δάσκαλε. Εάν δεν με απατά η μνήμη μου, ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο του Περικλέους γράφει πως "ο μη μετέχων στα ΚΟΙΝΑ δεν θεωρείται φιλήσυχος αλλά άχρηστος πολίτης». Τώρα εάν εσείς θεωρείτε πως τα «κοινά» ταυτίζονται με την «πολιτική» είναι δική σας ερμηνεία. Όμως μιας και λέτε για «προγόνους» θυμίζω πως και ο Πλάτωνας είχε γράψει ότι «κανείς άριστος πολίτης δεν επιθυμεί να ασχοληθεί με την πολιτική».
  • Ø Ο ρόλος της στήλης, όπως και όλων των ανάλογων στηλών σε όλες τις εφημερίδες, δεν είναι να κάνει αντικειμενική ενημέρωση, αλλά να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα κατά την γνώμη του συντάκτη της.
  • Ø Η άποψή μου για τον συνδικαλισμό φαίνεται από το ότι είμαι μέλος Ένωσης Συντακτών και συμμετείχα σε όλες τις απεργίες του κλάδου. Όμως απάντηση επι της ουσίας- στο εάν απαξιώνεται ο ρόλος του συνδικαλιστή όταν ο ίδιος εμφανίζεται και ως εκπρόσωπος κόμματος που διεκδικεί την εξουσία - δεν πήρα.
  • Ø Και επειδή τα γραπτά μένουν, να είστε σίγουροι πως εάν γίνει κυβέρνηση το κόμμα που εκπροσωπείτε, η τελευταία σας φράση - περί πρωτοπορίας στους αγώνες των εργαζομένων - θα εμφανίζεται στην στήλη κάθε που θα ανακοινώνονται οικονομικά μέτρα, στοιχεία ανεργίας, έναρξη σχολικής χρονιάς κ.α.

2 σχόλια:

  1. Τα ... κρεμμυδάκια που χρησημοποίησες, πολύ καλά! Μεσσογιανά ήταν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακρωτηριανά. Και μάλιστα βιολογικά (χωρίς ούτε καν κοπριά) απο τον κήπο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή