Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ 16 Η ΕΛ.ΑΣ. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΚΡΗΤΗ

• Ø Η εξιχνίαση της υπόθεσης της απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου και η εξάρθρωση της «συμμορίας των 16» αποτελούν μιαν αναμφισβήτητη τεραστίων διαστάσεων επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας και της πολιτικής της ηγεσίας.
• Ø Όμως, εάν δεν βρεθεί το κρησφύγετο και κυρίως εάν δεν βρεθούν τα λύτρα τότε η όλη υπόθεση βασίζεται μόνο στα αποτελέσματα των τηλεφωνικών υποκλοπών και στις λίγες αποκαλύψεις από τις ελάχιστες απολογίες.
• Ø Εδώ και αρκετές ημέρες έχω αναφερθεί αρκετές φορές στο θέμα των τηλεφωνικών συνομιλιών που υπεκλάπησαν και κυρίως στην αντιδεοντολογική και παράνομη διαρροή τους στα μέσα ενημέρωσης, ερχόμενος και σε αντίθεση με το γενικότερο κλίμα.
• Ø Χθες διάβασα ένα , κατά την γνώμη μου, πολύ ενδιαφέρον άρθρο στην εφημερίδα «Καθημερινή» το οποίο υπογράφει ο Νίκος Κωνσταντάρας και «συνυπογράφω» καθώς με εκφράζει απόλυτα.
• Ø Στο άρθρο λοιπόν της «Καθημερινής» και με τίτλο «Τι γίνεται στην Κρήτη;» αναγράφονται τα εξής : «Οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες των φερόμενων ως μελών της «Συμμορίας των 16» είναι προϊόντα υποκλοπής και καταγράφουν συνομιλίες ανθρώπων από τους οποίους δεν απαιτεί κανείς ούτε ειλικρίνεια ούτε αντικειμενικότητα. Θα χρειαστούν πολλά στοιχεία ακόμη για να αποδειχθεί η αλήθεια όλων όσα περιέχονται στους διαλόγους που «διέρρευσαν» από τη δικογραφία. Την ίδια ώρα, η δημοσιοποίηση ονομάτων πολιτικών και κρατικών λειτουργών εγείρει κι άλλο θέμα: πώς «έδωσε» μια κρατική υπηρεσία (η ΕΥΠ) τα ονόματα ευυπόληπτων ανθρώπων, μπλέκοντάς τους χωρίς προειδοποίηση σε μια υπόθεση με απρόβλεπτες επεκτάσεις, απλώς επειδή κάποιοι σκοτεινοί τύποι αναφέρθηκαν σε αυτούς; Οι «πληροφορίες» διέρχονται μέσα από μια σειρά φίλτρων ικανών να διαστρεβλώσουν τα πάντα: δύο άνθρωποι του υποκόσμου μιλούν μεταξύ τους, η κουβέντα υποκλέπτεται και ύστερα από επεξεργασία των διωκτικών αρχών δίνεται στους δικηγόρους· τότε, κάποιος (που παραμένει ανώνυμος λόγω του παράνομου της διαρροής), τα διοχετεύει στα μέσα ενημέρωσης τα οποία κάνουν χρήση όποιου μέρους επιλέξουν. Παρ’ όλες τις αναγκαίες επιφυλάξεις μας, δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι οι διάλογοι δίνουν μία (έστω διαστρεβλωμένη) εικόνα του υπόκοσμου. Χωρίς να υιοθετήσουμε τις υπόνοιες για την εμπλοκή συγκεκριμένων προσώπων, είναι φανερό ότι πολλά είναι σάπια στη χώρα μας. Και ανάμεσα στα πολλά περίεργα που συμβαίνουν είναι η διαπλοκή ανάμεσα σε ανθρώπους του εγκλήματος και σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους στην Κρήτη. Ήδη, δύο ανώτατοι αξιωματούχοι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα ύστερα από ενδείξεις ότι έδειχναν ύποπτο ζήλο για τη μεταγωγή ενός κακοποιού. Είναι ίσως σύμπτωση ότι οι ίδιοι εμπλέκονται σε μιαν άλλη τραγική υπόθεση: την αποφυλάκιση ενός φονιά ο οποίος, λίγο μετά, δολοφόνησε ένα φοιτητή στο Ρέθυμνο. Έκτοτε, χάρη στους γονείς του φοιτητή, αποκαλύφθηκαν ανεξήγητες πτυχές στις μεθοδεύσεις που είχαν οδηγήσει στην αποφυλάκιση του κατάδικου. Εδώ και πολλά χρόνια, η Κρήτη ταλαιπωρείται από μιαν αρρωστημένη μετάλλαξη της λεβεντιάς σε μιαν ανεξήγητη αποδοχή της ανομίας και της κυριαρχίας οργανωμένων νταήδων. Τα Ζωνιανά, όπου ακόμη δοκιμάζεται η αποφασιστικότητα του κράτους, είναι η πιο κραυγαλέα απόδειξη μιας κατάστασης η οποία θέτει σε κίνδυνο την κοινωνία του νησιού. Όταν η κυριαρχία του υπόκοσμου επεκτείνεται και εκεί όπου υποτίθεται ότι επιβάλλεται σιδερένιος ο νόμος –στις φυλακές– τότε ο νομοταγής πολίτης δεν έχει να ελπίζει σε τίποτα. Η κυβέρνηση και οι διωκτικές αρχές έδειξαν σπάνια αποτελεσματικότητα στη μάχη εναντίον του συνδικάτου του εγκλήματος. Τώρα είναι μοναδική ευκαιρία να ακολουθήσουν τον μίτο έως την καρδιά του λαβυρίνθου και να ξεσκεπάσουν όσους συνωμοτούν εναντίον της ίδιας της πατρίδας τους.»