ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΝΑΙ. ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΑΛΗΤΕΣ ΟΥΤΕ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

• Ø      Με πικρία οι δημοσιογράφοι στα Χανιά, αλλά φαντάζομαι και στις άλλες πόλεις, ειδικά στην περιφέρεια, διαβάζουν στους τοίχους και ακούν τα γνωστά συνθήματα με τα οποία ορισμένοι τους ταυτίζουν με τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
  
• Ø      Και ο νέος δημοσιογράφος ο οποίος πριν από λίγα χρόνια ήταν στην ίδια θέση με τους μαθητές ή τους φοιτητές. Αλλά και ο παλιός, που έχει παιδιά τα οποία είναι ή θα βρεθούν στην ίδια θέση με τα σημερινά, αναρωτιούνται.
  
• Ø      Γιατί είμαι «αλήτης» και «ρουφιάνος»; Επειδή ως εργαζόμενος πληρώνομαι με 600 – 1100 ευρώ; Επειδή δεν έχω ωράριο, Κυριακή και αργία, ούτε προσωπική ζωή; Επειδή προβάλω τα όσα γίνονται για να τα μάθουν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι; Επειδή αν δεν υπήρχα εγώ τα αιτήματα μιας κινητοποίησης δεν θα τα μάθαιναν παρά μόνο οι λίγες δεκάδες των περαστικών ; Επειδή δεν συμβιβάστηκα με μια θεσούλα στο δημόσιο, όπως ίσως κάποιοι από εκείνους που με βρίζουν;
  
• Ø      Θα μου πείτε πως οι συγκεκριμένες αναφορές δεν είναι για όλους, αλλά για ορισμένους μεγαλοδημοσιογράφους, για τα Αθηναϊκά ΜΜΕ κλπ. κλπ. Τότε θα σας πω, να μην ισοπεδώνονται όλοι και όλα. Τουλάχιστον στα Χανιά, που εργάζομαι και ζω, όλα τα Μέσα Ενημέρωσης μετάδωσαν με αντικειμενικότητα όλα τα όσα έγιναν και γίνονται αυτές τις ημέρες. Δεν ισοπέδωσαν τους «κουκουλοφόρους» με τους μαθητές. Τις καταστροφές των τραπεζών, με τα ανέγγιχτα τοπικά καταστήματα.
  
• Ø      Χωρίς υπερβολές και χωρίς να σπείρουν τον πανικό μετάδωσαν και μεταδίδουν όλες τις κινητοποιήσεις προβάλλοντας τα αιτήματα όλων. Και αυτό γίνεται πάντα με τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης. Ίσως γιατί ο τόπος μας είναι μικρός και εύκολα μπορούμε να βρεθούμε στο ίδιο το τραπέζι. Πως θα αισθανθείτε λοιπόν, όταν πείτε μια καλημέρα σε κάποιον που χθες τον αποκαλέσατε «αλήτη» και «ρουφιάνο»;
  
• Ø      Και ας δεχθώ πως και οι τοπικοί δημοσιογράφοι μπορούν να κάνουν ένα λάθος. Όμως σκεφτείτε πως είναι και αυτοί άνθρωποι, όπως εσείς. Μην μου πείτε ότι είστε αλάνθαστοι. Γνωρίζετε πως όταν έρθει ένας δημοσιογράφος να «καλύψει» την πορεία σας, μπορεί να είναι ήδη στο πόδι για ώρες πριν;
  
• Ø      Γνωρίζετε πως επειδή ουδείς μπορεί να ζήσει με τους μισθούς των απλών δημοσιογράφων - που ίσως να είναι χαμηλότεροι από τα χρήματα που έχουν κάποιοι από εκείνους που τους φωνάζουν «αλήτες» - σχεδόν όλοι είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν σε δύο ή τρεις δουλειές επί δέκα και δώδεκα ώρες;
  
• Ø      Απλοί εργαζόμενοι είμαστε και ίσως σε χειρότερη μοίρα από πολλούς άλλους. Κάποιοι από εμάς ήταν σε διαδηλώσεις παρελθόντων ετών. Κάποιοι άλλοι έχουν παιδιά που είναι στις σημερινές διαδηλώσεις. Κάποιοι , σε άλλες χώρες (παλαιότερα και στην δική μας) , φυλακίζονται ή σκοτώνονται στον αγώνα για ενημέρωση.
  
• Ø      Την άλλη φορά που θα φωνάξετε ή θα γράψετε πως είμαστε «αλήτες» και «ρουφιάνοι» ρίξτε μια ματιά και στον δημοσιογράφο, τον φωτογράφο, τον εικονολήπτη, που περπατά μαζί σας, δίπλα σας, στην πορεία, και σκεφτείτε…