ΕΛΑΦΟΝΗΣΙ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

• Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία πως η παραλιακή περιοχή του Ελαφονησίου του Ν.Χανίων εδώ και χρόνια αποτελεί ένα «φιλέτο» από το οποίο μέχρι πέρυσι «έτρωγαν» ιδιώτες και δημοτικές επιχειρήσεις, ενώ από φέτος «τρώνε» μόνο δημοτικές επιχειρήσεις. Μια μόνο περιήγηση στο internet αρκεί για να διαπιστωθεί ο θαυμασμός πολλών για την περιοχή.
• Βέβαια , ενώ εμείς οι γηγενείς αναφερόμαστε σε «καταστροφική ανάπτυξη» της περιοχής, δεν διάβασα ούτε ένα αρνητικό σχόλιο από όλους εκείνους που έχουν επισκεφθεί το Ελαφονήσι και που το διαφημίζουν μέσω του διαδυκτίου. Όμως θεωρώντας ως δεδομένο το ότι πρέπει να προστατευτεί, έχω κάποιες απορίες.
• Νόμοι που απαγορεύουν την ελεύθερη κατασκήνωση την ύπαιθρο υπάρχουν. Νόμοι που απαγορεύουν το άναμμα φωτιάς στην ύπαιθρο υπάρχουν. Νόμοι που απαγορεύουν την είσοδο και κίνηση οχημάτων σε παραλιακές περιοχές υπάρχουν. Νόμοι που απαγορεύουν τις επεμβάσεις σε παραλίες υπάρχουν. Νόμοι που κανονίζουν τα της εγκατάστασης καντινών, ομπρελλοκαθισμάτων κλπ υπάρχουν. Γιατί δεν εφαρμόζονται αυτοί οι Νόμοι και χρειάζεται ειδική περιβαλλοντική μελέτη;
• Μήπως γιατί αυτή καθαυτή η μελέτη αποσκοπεί όχι στην προστασία της παραλιακής περιοχής του Ελαφονησίου,(είπαμε πως υπάρχουν Νόμοι), αλλά στην - κατ ουσίαν - δέσμευση της υπόλοιπης περιοχής που ανήκει σε ιδιώτες; Και με πιο θράσος κάποιοι επιχειρούν την δέσμευση περιουσιών χωρίς την παραμικρή αποζημίωση στους ιδιοκτήτες τους;
• Γιατί εάν το ζητούμενο είναι η δημιουργία ενός ακόμη εθνικού δρυμού, το πλέον απλό και τίμιο θα ήταν να ζητηθεί η απαλλοτρίωση όλων των εν λόγω εκτάσεων και μετά ας πηγαίνουν εκεί μόνο οι φυσιοδίφες για να μετρούν τα έντομα και τα λουλουδάκια.
• Και επειδή εδώ και πολλά χρόνια έχω δει πολλές μελέτες να καταλήγουν «αμελέτητες», νομίζω πως για να μπορέσει να εφαρμοστεί και αυτή η μελέτη και να προστατευτεί ουσιαστικά η περιοχή, θα πρέπει να βάλουν όλοι «νερό στο κρασί» τους. Το να πηδάς, σαν την ακρίδα, από την άναρχη ανάπτυξη στην ακραία απομόνωση περιοχών τουριστικού ενδιαφέροντος έχει ως αποτέλεσμα τις άγονες αντιπαραθέσεις, τις χρονοβόρες προσφυγές στην δικαιοσύνη κλπ.
• Και βέβαια θεωρώ πως τον πρώτο και πλέον βασικό λόγο για την περιοχή θα πρέπει να τον έχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Δηλαδή οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής, όσοι έχουν εκεί περιουσίες, οι κάτοικοι των Δήμων Πελεκάνου και Ινναχωρίου και μετά τα δημοτικά συμβούλια, οι Βουλευτές που εκπροσωπούν το σύνολο του Χανιώτικου λαού. Όλοι οι υπόλοιποι , είτε από την Αθήνα , όπως ο Αλέκος, είτε από την πόλη των Χανίων, όπως διάφοροι οικολογούντες, καλά θα ήταν πρώτα να ακούσουν τους προαναφερόμενους και μετά να εκφράσουν την όποια άποψή τους, ως επισκέπτες της περιοχής.
• Σε τελευταία ανάλυση υπάρχει πάντα η δυνατότητα της άμεσης δημοκρατίας, με την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων στους δύο Δήμους για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι για το μέλλον της περιοχής τους. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για τους διάφορους θιασώτες, στα λόγια, της δημοκρατίας.