ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΔ ΓΙΑ ΝΕΟ ΑΡΧΗΓΟ : ΓΙΑ ΨΗΦΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ

• Ø Ψήφος διαμαρτυρίας για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης Καραμανλή είναι, σύμφωνα με ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας, η συντριπτική νίκη από τον πρώτο γύρο του κ. Σαμαρά. Όπως τονίζουν οι κ.κ. Γ. Λούλης και Γ. Σεφερτζής στην εκλογική αναμέτρηση υπήρξε η ανάγκη να εκφραστεί ο θυμός του νεοδημοκράτη απέναντι στο προηγούμενο σύστημα διακυβέρνησης, το... οποίο η κ. Ντόρα Μπακογιάννη επέλεξε να στηρίξει μέχρι τέλους.
• Ø Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και ο Στράτος Φαναράς της Μέτρον Ανάλυσις, ο οποίος θεωρεί πως ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι η Ντόρα είναι γυναίκα. Στην ανάλυση του Γιάννη Λούλη, η κ. Μπακογιάννη έχασε γιατί στην παρούσα συγκυρία εκφράστηκε η ανάγκη εκτόνωσης του θυμού των ψηφοφόρων της Ν.Δ. απέναντι σε ό,τι θεωρούσαν «κατεστημένο». Αναφέρει δε ως παράδειγμα ότι στη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας- τη Β΄ Αθήνας - αγνόησαν ηχηρά όλους σχεδόν τους βουλευτές που τάχθηκαν υπέρ της πρώην υπουργού Εξωτερικών. Και όπως τονίζει, στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά δεν έγινε κάποια αμιγώς ιδεολογική επιλογή, αλλά κυρίως αποδοκιμάστηκαν «κυβερνητικές συμπεριφορές, πρακτικές και επιλογές τους κόμματός τους». Τονίζει ακόμη ότι γολγοθά για τον κ. Σαμαρά θα αποτελέσουν τα στελέχη που τον στηριξαν. «Πώς θα ικανοποιηθούν ατομικές φιλοδοξίες, θα λειανθούν προσωπικές πικρίες και θα γίνει ανανέωση του στελεχικού δυναμικού φαντάζει ως γολγοθάς.» υποστηρίζει ο κ. Λούλης.
• Ø Σοβαρό λάθος που μετέτρεψε «το φαβορί σε αουτσάιντερ» ήταν, σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή Γιώργο Σεφερτζή, η μη αναπροσαρμογή της στρατηγικής τής κ. Μπακογιάννη όταν ελήφθη η απόφαση για εκλογή από τη βάση. Λέει μάλιστα ότι «χρησιμοποίησε επιχειρήματα και μεθόδους πρόσφορες ίσως για την αύξηση της εκλογικής επιρροής ενός κόμματος εξουσίας, όχι όμως της ιδεολογικής συνοχής ενός κόμματος που μόλις είχε χάσει το έδαφος κάτω απ΄ τα πόδια του. Υπό αυτές τις περιστάσεις, το φυσιολογικότερο ανακλαστικό είναι η συσπείρωση πάνω σε μια βάση σταθεροποίησης, που δεν μπορεί να είναι διαφορετική από αυτήν που δημιουργεί η βεβαιότητα για μια κοινή ταυτότητα. Αυτήν που πέτυχε να επαναπροσδιορίσει με τον τρόπο του ο Αντώνης Σαμαράς πυροδοτώντας τη δυναμική της επιστροφής στο σταθερό έδαφος μιας ανθεκτικής παράδοσης».
• Ø Κατά τον Γιάννη Λούλη, ο οποίος ως άμεσος συνεργάτης του απερχόμενου προέδρου Κ. Καραμανλή θεωρήθηκε ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής του «μεσαίου χώρου», το ρεύμα των πολιτών που προκάλεσε ανατροπή στη Ν.Δ. «είναι απλώς ένας προλογικός σταθμός σε μια δύσβατη πορεία βάθους χρόνου». Γιατί όπως επισημαίνει, «ο θυμός κατά του εσωκομματικού κατεστημένου “εκτονώθηκε”, αλλά από μόνος του δεν σημαίνει στρατηγικά κάτι ιδιαίτερο αν δεν μετατραπεί σε νέα, φρέσκια και διευρυντική κομματική εικόνα που να απευθύνεται στην κοινωνία. Κι εδώ λύσεις δεν θα δώσουν αντιλήψεις, νοοτροπίες και πρόσωπα που στρέφουν το βλέμμα εντός των στενών κομματικών τειχών, αλλά το άνοιγμα εκτός των τειχών αυτών. Εδώ βρίσκονται οι μεγάλες προκλήσεις, αλλά και οι δυσκολίες μόλις τώρα αρχίζουν».
• Ø (Της Μαρίας Νταλιάνη από ΤΑ ΝΕΑ)