Η «ΙΕΡΗ» ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ

• Ø      Και μιας και αρχίσαμε με τους κρατικούς «παραλογισμούς», ας δούμε και πως η «ιερή» έννοια της ιδιοκτησίας γης μπορεί να χάσει κάθε «ιερό και όσιο» και εκεί που νομίζατε πως είχατε ένα κομμάτι γης, να βρεθείτε με το…τίποτα.
  
• Ø      Ας πούμε πως η οικογένειά σας έχει κληρονομήσει από πάππου προς πάππου ένα κομμάτι γης. Κάποτε οι συγγενείς σας το καλλιεργούσαν ή έβοσκαν τα ζώα τους, αλλά για διάφορους λόγους η γης αυτή εγκαταλείφθηκε. Όμως επειδή εσείς έχετε τίτλους ιδιοκτησίας θεωρείτε πως μπορείτε να κοιμάστε ήσυχος και πως έχετε κάτι να αφήσετε στα παιδιά σας. Νομίζετε…
  
• Ø      Γιατί έρχεται κάποια στιγμή κάποιος που έχει το σχετικό «ενδιαφέρον» για την γη σας, βάζει έναν τοπογράφο να φτιάξει τα σχετικά τοπογραφικά του χωραφιού σας και υποβάλλει αίτηση στο Δασαρχείο για να γίνει χαρακτηρισμός τους δικού σας χωραφιού !!! Και μη μου πει κανείς πως πρέπει να έχει «έννομο συμφέρον», γιατί εδώ δεν μιλάμε για «παράθυρο» αλλά για ολόκληρη «μπαλκονόπορτα» από την οποία μπαινοβγαίνουν πολλά.
  
• Ø      Για να συνεχίσουμε όμως την ιστορία, το Δασαρχείο – που ουδόλως ενδιαφέρεται για το ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες – στέλνει μια υπάλληλο, βλέπει το χωράφι (που όπως προείπα μπορεί να έχει εγκαταλειφθεί για λίγα ή πολλά χρόνια) , βλέπουν και κάποιες αεροφωτογραφίες μιας συγκεκριμένης χρονιάς στην δεκαετία του ’60 ή του ’50 και αποφαίνεται πως είναι δασικό.
  
• Ø      Δίνει την απόφαση αυτή στον εν λόγο «ενδιαφερόμενο» για να δημοσιευθεί σε εφημερίδα που – είθισται – να την διαβάζουν ελάχιστοι και την στέλνει στο Δημαρχείο της περιοχής όπου ανήκει το χωράφι, όπου – είθισται – να αναρτάται σε μια τζαμαρία ή έναν πίνακα μαζί με δεκάδες άλλες ανακοινώσεις τις οποίες επίσης ελάχιστοι διαβάζουν.
  
• Ø      Έτσι , πολύ εύκολα, ο ιδιοκτήτης της γης, δεν παίρνει χαμπάρι το τι έχει γίνει, περνά η νόμιμη προθεσμία για τις ενστάσεις στην απόφαση του Δασαρχείου και το αποτέλεσμα είναι η έκταση που καλλιεργούσε ο παππούς ή ο πατέρας σας και για την οποία έχετε τίτλους ιδιοκτησίας, να χαρακτηριστεί οριστικά ως δασική και να περάσει στην ιδιοκτησία του δημοσίου !!!
  
• Ø       Έτσι απλά την έπαθαν δεκάδες ιδιοκτήτες γης στους Δήμους Καντάνου και Βουκολιών και έτσι απλά μπορεί να την πάθει ο καθένας που έχει εκτάσεις γης οι οποίες δεν έχουν χαρακτηριστεί από το Δασαρχείο, κάτι που ισχύει για την συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτησιών σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές.