48 ΩΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

• Ø      Ένας …ιός που έπληξε τον υπογράφοντα και ο οποίος στην συνέχεια μετεδόθει στον…υιό του, είχε σαν αποτέλεσμα την απουσία της στήλης για αρκετές ημέρες. ‘Όμως η σφήνα αυτή δεν έχει σαν θέμα την απολογία για την απουσία της στήλης, αλλά την καταγραφή ορισμένων διαπιστώσεων καθώς ο ιός του…υιού με οδήγησε στο να περάσω ένα «υπέροχο» Σαββατοκύριακο στην παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου Χανίων.
  
• Ø      Και σας διαβεβαιώνω, πως είναι τελείως διαφορετικό το να καταγράφεις – δημοσιογραφικά – τα όποια προβλήματα επισημαίνονται κατά καιρούς για το νοσοκομείο, από το να βιώνεις ο ίδιος αυτή την εμπειρία.
  
• Ø      Και να αρχίσω από τα θετικά. Η εσπευσμένη εισαγωγή του υιού με υψηλό πυρετό λόγω του ιού, στην παιδιατρική κλινική Σαββατιάτικα με έκανε να διαπιστώσω την υψηλή ποιότητα ιατρικών υπηρεσιών που μπορεί να παρέχει το νοσοκομείο Χανίων.
  
• Ø      Πράγματι σε ελάχιστο χρόνο από την στιγμή που φτάσαμε στο Νοσοκομείο και παρά του ότι είχα προετοιμαστεί για…ουρές και για ταλαιπωρία,  το παιδί είχε εξεταστεί από τους παιδιάτρους και έγιναν όλες οι αναγκαίες εξετάσεις αίματος, ούρων, ακτινογραφία θώρακος ακόμη και ειδική εξέταση από ωτορινολαρυγγολόγο προκειμένου να διαπιστωθεί η αιτία του πυρετού. Η διάγνωση ήταν άμεση όπως και οι σχετικές ιατρικές οδηγίες.
  
• Ø      Όμως από κει και πέρα διαπίστωσα στην πράξη αυτά που όλοι, διοίκηση, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό φωνάζουν εδώ και πολύ καιρό. Τις ελλείψεις που υπάρχουν πρωτίστως σε νοσηλευτικό προσωπικό.
  
• Ø      Η αρχή έγινε όταν με ρώτησαν για το εάν διαθέτουμε θερμόμετρο. Και στην ερώτησή μου γιατί δεν έχει το νοσοκομείο; Η απάντηση ήταν πως λόγω του ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγόρευσε τα θερμόμετρα υδραργύρου, αυτά αποσύρθηκαν από τα νοσοκομεία αλλά δεν αντικαταστάθηκαν !!!
  
• Ø      Η συνέχεια ήρθε όταν είδα πως στην παιδιατρική κλινική δεν διανυκτέρευαν μόνο τα παιδιά-ασθενείς, αλλά και οι γονείς τους. Δηλαδή στα περίπου 30 παιδιά αντιστοιχούσαν και άλλοι, τουλάχιστον 30 ή και περισσότεροι, γονείς ή στενοί συγγενείς που εκτελούσαν χρέη…άμισθων νοσοκόμων!!!
  
• Ø      Και πώς να γίνει διαφορετικά αφού σε κάθε βάρδια και για τα 30 παιδιά υπήρχαν μόνο δύο νοσηλεύτριες !!! Πότε να προλάβουν να πάρουν θερμοκρασίες, να δώσουν τα φάρμακα, να κάνουν τις εξετάσεις. Έτσι αναγκαστικά, οι γιατροί έδιναν τις βασικές κατευθύνσεις και οι δύο νοσηλεύτριες το μόνο που ουσιαστικά μπορούσαν να κάνουν ήταν να επιβλέπουν εάν οι γονείς-νοσηλευτές, εφαρμόζουν τις οδηγίες.
  
• Ø      «Υπάρχει το μισό νοσηλευτικό προσωπικό από αυτό που απαιτείται για την παιδιατρική κλινική» μου είπε κάποιος και βέβαια αυτό είναι κάτι που το διαπίστωσα και ο ίδιος. Όμως το «βόλεμα» με τους γονείς-νοσηλευτές δεν παύει να παραπέμπει σε συνθήκες νοσηλείας τριτοκοσμικής χώρας και σίγουρα στον τομέα αυτό δεν χωρά καμία διπλωματική προσέγγιση του οποιουδήποτε «διπλωμάτη» ο οποίος έχει αναλάβει – αναρωτιέμαι με ποιες ικανότητες – να χειριστεί την υγεία των πολιτών αυτής της χώρας.