Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

• Ø      Πριν από 14 χρόνια και συγκεκριμένα στις αρχές του 1995 και ενώ στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης ήταν ένας δικός «μας» (Χανιώτης) βουλευτής, ξεκίνησε να εφαρμόζεται η ιδέα των «πολυδύναμων» αστυνομικών τμημάτων.
  
• Ø      Μια ιδέα που, υποτίθεται, με την κατάργηση των μικρών αστυνομικών τμημάτων και την συγκέντρωση των δυνάμεων θα είχε σαν αποτέλεσμα την εξοικονόμηση και την αύξηση του μάχιμου προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ.
  
• Ø      Μόνο που στην πράξη η ιδέα αυτή, η οποία δυστυχώς συνεχίστηκε και συνεχίζεται να εφαρμόζεται, συνοδεύτηκε με μείωση των αστυνομικών και οδήγησε στην εξαφάνισή τους  από μεγάλες περιοχές και την συγκέντρωσή τους σε ορισμένα κέντρα.
  
• Ø      Και εάν μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι ίσως αυτή η ιδέα να απέδιδε στις συνοικίες ή στους Δήμους της Αθήνας, στην περιφέρεια και ειδικά στην Κρήτη, τα αποτελέσματα ήταν και είναι καταστρεπτικά.
  
• Ø      Η έννοια της πρόληψης της εγκληματικότητας ή της παραβατικότητας έχει εκλείψει και έχει αντικατασταθεί από την απλή καταστολή ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους από την αστυνομική επέμβαση πάντα κατόπιν εορτής.
  
• Ø      Αφορμή για αυτές τις σφήνες είναι το περιστατικό με την πυρπόληση της τράπεζας στα Κουνουπιδιανά. Ενός αστικού – πλέον – κέντρου σε έναν Δήμο (Ακρωτηρίου) με πληθυσμό 15000 κατοίκων ο οποίος διαρκώς αυξάνεται, και που βρίσκεται – στον χάρτη – σε πολύ κοντινή απόσταση από το κέντρο της πόλης των Χανίων.
  
• Ø      Ίσως για τον λόγο αυτό κάποιοι – καρεκλοκένταυροι της Αθήνας – σκέφτηκαν πέρυσι πως το Ακρωτήρι όχι μόνο δεν χρειάζεται αστυνομικό τμήμα, αλλά ούτε καν τον αστυνομικό σταθμό που υπάρχει και λειτουργεί σε ώρες …δημόσιας υπηρεσίας.
  
• Ø      Μόνο που άλλα φαίνονται στον χάρτη και άλλα ισχύουν στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που λέει πως για να μεταβούν στα Κουνουπιδιανά αστυνομικές δυνάμεις από την Σούδα (όπου υπάρχει το αστυνομικό τμήμα) ή από το αστυνομικό μέγαρο Χανίων, χρειάζονται από δέκα έως είκοσι λεπτά.
  
• Ø      Και στο μεταξύ οι όποιοι εγκληματίες ή απλοί διαρρήκτες ή κλέφτες ή εμπρηστές (όπως στην περίπτωση της τράπεζας), έχουν τουλάχιστον τρεις δρόμους διαφυγής προς την πόλη των Χανίων ή την εθνική οδό. Είτε από το ΣΟΔΥ – Χαλέπα, είτε από τον κεντρικό δρόμο Χανίων - αεροδρομίου, είτε από τον δρόμο προς Βλητέ.
  
• Ø      Κάποτε, όταν ήταν της μόδας η κλοπή των ΑΤΜ, και στα Κουνουπιδιανά δεν υπήρχαν τράπεζες παρά μόνο ένα ΑΤΜ,  είχα πει σε έναν της αστυνομικής διεύθυνσης Χανίων. Εάν πάω με έναν φορτωτή στις 3 τα ξημερώματα και φορτώσω το ΑΤΜ σε ένα αγροτικό πως θα βγάλετε άκρη εάν διέφυγα από το ΣΟΔΥ, τον Άγιο Ματθαίο ή τον Βλητέ; Φυσικά απάντηση δεν πήρα.
  
• Ø      Και ρωτώ εγώ ο αδαής. Τι θα έρθουν να κάνουν οι αστυνομικοί στο Ακρωτήρι που θα τρέχουν ασθμαίνοντες από την Σούδα ή από το μέγαρο στον Κουμπέ; Η απάντηση είναι απλή. Να καταγράψουν, να αναφέρουν και να φύγουν.
  
• Ø      Και καλά με την περίπτωση της τράπεζας η οποία έχει τις απαιτούμενες ασφάλειες και σε τελευταία ανάλυση το όποιος κόστος μπορεί να το μεταφέρει δεξιά και αριστερά. Το ερώτημα είναι , τι γίνεται με τους 15000 κατοίκους οι οποίοι ζουν σε έναν τόπο που είναι στην κυριολεξία πάνοπλος λόγω των στρατιωτικών βάσεων, αλλά οι ίδιοι είναι παντελώς απροστάτευτοι ;
  
• Ø      Κάποιοι επιτέλους πρέπει να αποφασίσουν πως εννοούν την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες. Με τον Αμερικανικό τρόπο που η έννοια της πρόληψης στην αστυνομία είναι ανύπαρκτη και για τον λόγο αυτό ο κάθε Αμερικανός έχει όπλα στο σπίτι του ; Ή με τον παλιό Ελληνικό τρόπο που ο αστυνομικός είχε παρουσία σε κάθε γειτονιά και με την παρουσία του αυτή , όχι μόνο έδινε στους πολίτες το πραγματικό αίσθημα ασφάλειας, αλλά τουλάχιστον απέτρεπε τα κλεφτρόνια;