ΤΑ "ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ" ΔΑΚΤΥΛΑ ΣΤΙΣ "ΦΥΣΟΥΝΕΣ"

• Ø      Σε ότι αφορά στα όσα έγιναν στο λιμάνι του Πειραιά, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως τα χημικά των δυνάμεων καταστολής ήταν υπερβολικά ή μάλλον, περιττά και αχρείαστα..
  
• Ø      Και νομίζω πως καλό θα ήταν οι αρμόδιοι της δημόσιας τάξης, να αποφασίσουν την κατάργηση των «φυσούνων» που κρατούν οι αστυνομικοί με τα οποία ψεκάζουν από κοντινή απόσταση τους διαδηλωτές, ή έστω να σκεφτούν καλά πότε και σε ποιους αστυνομικούς θα τις δίνουν.
  
• Ø      Το τονίζω αυτό γιατί θεωρώ ότι το να πετάξει κάποιος δακρυγόνο δεν είναι και τόσο απλό, όσο το να πατήσει την σκανδάλη της «φυσούνας» και να ψεκάσει – συνήθως κατάμουτρα - εκείνον που τον πλησιάζει. Έχω την εντύπωση, από τις εικόνες που είδα, πως με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η όλη ιστορία το πρωί της Δευτέρας.
  
• Ø      Αγρότες πάνω και κάτω από τρακτέρ πλησίασαν τα ΜΑΤ διαμαρτυρόμενοι με έντονο τόνο για την απαγόρευση που τους επέβαλλαν και κάποιος αστυνομικός με «ευαίσθητο» δάκτυλο, άρχισε να ψεκάζει, χωρίς ουσιαστικό λόγο. Κάπως έτσι «ψέκασαν» και τον Νομάρχη Πειραιά ο οποίος πήγε στα ΜΑΤ συνοδευόμενος από ομάδα αγροτών για να τους πει να ανοίξουν δίοδο για να περάσει ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου.
  
• Ø      Βέβαια κάποιος κακεντρεχής μου είπε πως ο Γιωργάκης δεν δάκρυσε από τα χημικά αλλά επειδή για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό άκουσε να φωνάζουν «νάτος , νάτος ο πρωθυπουργός». Όμως αυτές είναι κακεντρέχειες και δεν τις υιοθετώ.
  
• Ø      Κλείνω με την καταγραφή της κίνησης των αγροτών της Κρήτης, οι οποίοι μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία , είχαν το κουράγιο και την δύναμη να πάνε στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου που εδώ και χρόνια είναι η πρώτη εικόνα που αντικρίζουν οι Κρήτες μόλις φτάνουν στον Πειραιά και να αφήσουν δύο μπιντόνια με ελαιόλαδο.