«Η ΕΛΑΙΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ…ΤΕΛΕΙΩΣΕ»

• Ø      Και για να γίνω πιο σαφής. Σε Ισπανία, Μαρόκο, Τυνησία, Τουρκία, ακόμη και στην μακρινή Αυστραλία, η ελαιοκαλλιέργεια επεκτείνεται και η ελαιοσυλλογή γίνεται πλέον με καθαρά μηχανικές μεθόδους και με στόχο το ελάχιστο κόστος και την μεγάλη παραγωγή. (Στην φωτό βλέπετε τέτοια ελαιοκαλλιέργεια στην Αυστραλία)
  
• Ø      Μάλιστα οι Αυστραλοί καλλιεργούν  με τον τρόπο αυτό χιλιάδες στρέμματα ελαιόδεντρων παράγοντας φθηνό ελαιόλαδο για τις Ασιατικές αγορές. (Και εμείς θα μείνουμε με την εικόνα του Κινέζου προέδρου να τινάζει ελιές στο Ηράκλειο).
  
• Ø      Και επειδή στην Κρήτη τέτοιες μηχανικές μέθοδοι είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν. Και επειδή οι τιμές του ελαιόλαδου καθορίζονται πλέον  από ένα είδος διεθνούς χρηματιστηρίου. Και επειδή η μεγάλη διεθνής παραγωγή μάλλον θα καθηλώσει τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα.
  
• Ø      Οι ελαιοπαραγωγοί, αγροτοσυνδικαλιστές, συνεταιριστές της Κρήτης θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την παραγωγή και εμπορία αρίστης ποιότητας, τυποποιημένου και πιστοποιημένου ελαιόλαδου.
  
• Ø      Και ότι πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια για αύξηση της κατανάλωσης του δικού μας ελαιόλαδου από εμάς τους ίδιους. Γιατί μην ξεχνάτε πως εάν όλα τα νοικοκυριά, τα εστιατόρια, οι ταβέρνες, τα ξενοδοχεία της Κρήτης, χρησιμοποιούσαν Κρητικό ελαιόλαδο και όχι σπορέλαια ή φθηνά ελαιόλαδα από άλλες περιοχές, τότε η παραγωγή δεν θα έφθανε καν για να καλύψει τις ανάγκες του νησιού.
  
• Ø      Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τα άλλα αγροτικά προϊόντα, από τα κηπευτικά μέχρι τα αμνοερίφια και τα τυριά και στην κατεύθυνση αυτή είναι σωστή η πρωτοβουλία του Χαράλαμπου του Κουκιανάκη να έχει συναντήσεις με τουριστικούς φορείς για να προμηθευτούν τουλάχιστον αυτοί ντόπια προϊόντα και όχι π.χ. Ολλανδίας.
  
• Ø      Αν και κατά την γνώμη μου, με εκκλήσεις και επικλήσεις του φιλότιμου, δεν θεωρώ πως υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι στην λογική του τυποποιημένου βουτύρου…Δανίας.
  
• Ø      Βέβαια δεν ξέρω εάν μπορεί να περπατήσει και η πρόταση που είχε ειπωθεί – δεν σας αποκαλύπτω από ποιον – σε παλαιότερη σύσκεψη, για να υποχρεωθούν οι ενασχολούμενοι με τον τουρισμό να αγοράζουν τοπικά προϊόντα με την διενέργεια αυστηρότατων ελέγχων πάσης φύσεως.
  
• Ø      Το θέμα είναι πως εάν καταρρεύσει η αγροτική οικονομία της Κρήτης, με ένα τουριστικό προϊόν που είναι τελείως αβέβαιο, τότε ολόκληρο το νησί θα έρθει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και η κρίση θα πάρει μπάλα όλους τους κλάδους της οικονομίας του νησιού.