Η ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΞΙΑ

• Ø Στις φωτογραφίες βλέπετε το πρόγραμμα του συνεδρίου και την πρόσκληση στην έκθεση που έγινε στο Μπορντώ της Γαλλίας για τις «οχυρωμένες πόλεις». Το συνέδριο αφορούσε οκτώ πόλεις που διαθέτουν παρόμοιες οχυρώσεις-μνημεία από τις οποίες οι έξη είναι Γαλλικές και οι δύο Ελληνικές, τα Χανιά και το Ηράκλειο.
• Ø Και όμως οι διοργανωτές επέλεξαν να τυπώσουν και στο πρόγραμμα και στην πρόσκληση, Μεσαιωνικούς χάρτες από την παλιά πόλη των Χανίων καταδεικνύοντας την σημασία που έχει αυτό το στολίδι του τόπου μας για την Παγκόσμια κοινότητα.
• Ø Και μπορεί αυτοί να δίνουν τόσο μεγάλη σημασία στην παλιά πόλη των Χανίων. Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι. Εμείς έχουν αντιληφθεί το «χρυσάφι» που κρατάμε στα χέρια μας; Έχουμε καταλάβει πως ζούμε σε μια πόλη στην οποία πολλοί θα ήθελαν να έρχονται για να βλέπουν τις ομορφιές της;
• Ø Θα συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή ότι οι υπεύθυνοι της 28^ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων δεν είναι κάποιοι βιτσιόζοι οπαδοί του κόμη Σαντ που θέλουν να ταλαιπωρούν τους κατοίκους και τους καταστηματάρχες;
• Ø Θα καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την Ανατολίτικη μοιρολατρία και από την νεοελληνική κουτοπονηριά του προσωρινού βολέματος και της αρπαχτής, σκεφτόμενοι πως το να αναδειχθούν τα μνημεία της παλιάς μας πόλης, είναι κάτι που θα μας φέρει πολύ περισσότερα κέρδη, ακόμη και οικονομικά, από το να μοιάζει με Ανατολίτικο ή τροτοκοσμικό παζάρι;
• Ø Ίσως οι πλέον αρμόδιοι για να δώσουν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι οι Χανιώτες που έχουν ταξιδέψει σε ανάλογες πόλεις της Ευρώπης. Εκείνοι που πήγαν , θαύμασαν, και επέστρεψαν έχοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων και στις περιγραφές τους κατέληγαν με την ευχή : «Μακάρι και η δική μας παλιά πόλη να ήταν σαν …..»
• Ø Μόνο που για να γίνει αυτό πρέπει να επικρατήσει το συλλογικό συμφέρον έναντι του ατομικού. Πρέπει να αφήσουμε τους «ειδικούς» να προχωρήσουν. Πρέπει να πάψουμε να εκβιάζουμε με το λεγόμενο και ως «πολιτικό κόστος». Πρέπει , πάνω από όλα να αγαπήσουμε την παλιά πόλη και να της συμπεριφερόμαστε σαν μια γυναίκα με την οποία είμαστε ερωτευμένοι και όχι σαν μια κατάκτηση της μιας βραδιάς από την οποία θέλουμε να πάρουμε ότι γουστάρουμε και μετά να την κάνουμε με ελαφρά πηδηματάκια.