ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ…ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ… «ΞΕΝΟΜΠΑΤΕΣ»

• Εξ αιτίας της πολύχρονης ενασχόλησής μου (ουσιαστικής και όχι επιφανειακής) με τα προβλήματα της Γαύδου είχα αναπτύξει μια φιλική σχέση με τον αείμνηστο πρόεδρο του νησιού, τον Θεόφιλο. Όταν λοιπόν, μου είχε πει πως άμεση προτεραιότητα θα ήταν η ασφαλτόστρωση των δρόμων του νησιού είχα γίνει έξαλλος. «Εάν βάλεις άσφαλτο θα γεμίσει αυτοκίνητα η Γαύδος και θα καταστραφεί» του είπα. Και η απάντηση, του πάντα μειλιχίου Θεόφιλου ήταν απλή : « Καλά τα λέτε εσείς από τα Χανιά που ερχόσαστε μια φορά το χρόνο για τις διακοπές σας. Τους κατοίκους τους ρωτάτε πως ζουν ολόκληρο το χρόνο εκεί, με τα χώματα και τις λάσπες;»
• Και βέβαια τότε δεν μπορούσαν να τον καταλάβω, καθώς ως κάτοικος της πόλης των Χανίων, με όλες τις «ανέσεις» μιας πόλης (δρόμοι, πεζοδρόμια, πλατείες, υπηρεσίες, κλπ) ήταν λογικό και επόμενο να θέλω να πηγαίνω σε έναν τόπο χωρίς άσφαλτο και τσιμέντο για να ξεκουραστώ.
• Όταν όμως αγόρασα γη και έγινα μόνιμος κάτοικος Ακρωτηρίου, τότε «είδα» τα πράγματα και από την πλευρά του Θεόφιλου, όπως και κάθε κάτοικου στην περιφέρεια, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα στις «ανέσεις» των κατοίκων της πόλης, αλλά και στο να αρνείται ο τόπος του να γίνει ο «σκουπιδότοπος» του κατοίκου της πόλης.
• Λογικό και επόμενο λοιπόν, να αντιδρώ σε κάθε είδους κυρ’ Αντώνη ο οποίος από την «άνεση» του σπιτιού του στην Χαλέπα, θέλει να έχει λόγο και για το τι θα γίνει στον τόπο μου. Άλλωστε το δικό μου παιδί μεγαλώνει πάνω στο χώμα και αναπνέει τον αέρα του Ακρωτηριού και όχι το δικό του.
• Εκτός βέβαια, εάν κάποιοι «φωτεινοί παντογνώστες» θεωρούν πως η κάθε τοπική κοινωνία αποτελείται από υποδεέστερους «χαχόλους». Και με απλά λόγια. Οι κάτοικοι της κάθε περιοχής δεν έχουν ανάγκη από αυτόκλητους «σωτήρες» και οι κάτοικοι της κάθε περιοχής δικαιούνται και πρέπει να έχουν άμεση προτεραιότητα λόγου σε σχέση με εκείνους που ως - πραγματικοί - «ξενομπάτες» επιχειρούν να καθορίσουν το τι θα γίνει σε έναν τόπο, έχοντας γνώμη και άποψη για τα πάντα και τους πάντες.

• Για τον λόγο αυτό, από την αρχή και από αυτή την στήλη, πρότεινα – για το θέμα της Ε.Π.Μ. Ελαφονησίου – την διεξαγωγή ταυτόχρονα, δημοψηφισμάτων στους Δήμους Πελεκάνου και Ινναχωρίου. Προκειμένου οι ίδιοι οι κάτοικοι να αποφασίσουν την τύχη τους. Όμως όλοι οι «σωτήρες» τηρούν σιγήν ιχθύος στην συγκεκριμένη πρόταση. Γιατί άραγε;
• Αυτή την απλή – κατά την γνώμη μου – αλήθεια υποστήριζα και υποστηρίζω και ως πολίτης αλλά και ως δημοσιογράφος – μέλος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού Ηλεκτρονικού Τύπου (μέλος της Πανελλήνιας, Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων). Και με αυτή την ιδιότητα ασκώ και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ενημέρωσης και της κριτικής. Φυσικά και με την σειρά μου κρίνομαι - όπως όλοι οι δημοσιογράφοι οι οποίοι εκφράζουν την κοινή γνώμη - όχι από τον εκάστοτε εργοδότη – που σήμερα είναι αύριο δεν είναι - , αλλά από τους πολίτες που με ακούν και με διαβάζουν, όχι περιστασιακά και όποτε κάνω κέφι, αλλά καθημερινά εδώ και 18 χρόνια. Άραγε ο «κυρ’ Αντώνης» που δεν εκφράζει τίποτε άλλο πέραν του εαυτού του, από ποιους κρίνεται για τις απόψεις που εκφράζει; (Kαι μάλιστα «αμέτρητες» φορές όπως ομολογεί σε μια κρίση «μετριοφροσύνης»).
• Και επειδή ο χρόνος μου είναι πολύτιμος καθώς δεν έχω ακόμη την πολυτέλεια να είμαι συνταξιούχος και να ασχολούμαι επί παντός επιστητού, θέτω τελεία και παύλα, αντιγράφοντας και πάλι αυτό που είχα διαβάσει σε απαντητικό σχόλιο τοπικής εφημερίδας: «Την δουλειά μας θα την κάνουμε όπως εμείς νομίζουμε» ._